.

.

این مرگ و زندگی/حسین آرزو


آویختن به سینه ی پروردگار عشق

آن سان که هر کسی به کسی خواب می رود

من

   از نگاه سرد هزاران هزار ماه

فریاد

     جز سینه پاکینه خاک خویش

بر سینه ی چروکیده ماه سبز

پنهان نمی کنم


تو آفرینه

تو زنده

      در نگاه من

بی خود ز عشق خواب ترا حفظ می کنم


ای وای هر پیاده به هرکس پیاده ای

پیدا نمی کند آنسان

من اشکار خواب ترا خواب می روم


تبریز 74 دوه چی