پیش از نوشتن در ذهنم شعری از یکی از دوستان که با ایشان تازه آشنا شدم را مرور می کردم با این مضمون که مرداد که تمام شد داس مرگ را به شهریور داد.
با ملاحظه آمار تلفاتی که در اثر کرونای منحوس رخ داده توصیفی بهتر نمی توان ارائه داد.
بحران کرونا یکی از بی شمار بحرانهایی بود که در سایه بی تدبیری و تحمیل ایدئولوژی نتوانست آن چنان که شاید و باید مهار شود و قربانی
این ناتوانی و ناکارآمدی خیل بی پناه رعیتانی بودند که چون برگ خزان فروریختند.
نالایقان و چاپلوسان در عوض لقب شهید زنده گرفتند.به قول عزیزی تجاوز به واژه ها از این دست شنیع تر نمی توانست اتفاق بیفتد.
مرور اخبار ناگواری که متاسفانه حالت دنباله دار به خود گرفته دل و دماغی نمی گذارد که سخن دیگری گفته شود.