چه باغها ... / محمدعلی شاکری یکتا

چه باغ های خفته ای امشب نفس زنان
مرا به خواب روشن دریا
خواهند برد
و زیر نور چراغی پریده رنگ
بندر برای زورق چوبی
آواز موج های بلند خواهد خواند
آن دورها
کسی به خواب می رود
و ذهن ساده ی شب بوی باغچه
می ترسد آفتاب نیاید
و صبح زود
تلخابه های حسرت یک دیدار
دهان خشک زمین را
به قطره های زلالی دعوت کند
که گونه های تو را
خیس کرده اند.

---

سروده ای از دفتر چاپ نشده ی "آری خوش است بر ما"
۳۰ مرداد ماه۱۴۰۱
https://t.me/mayektashakeri