خاکسپاری / والت ویتمن /بهرنگ بهروز نیا

آه زندگی همواره، همواره مرگ!
خاک سپاری های من در گذشته و اکنون چونان رخ می دهند
در حالی که گام های بلند رو به جلو برمیدارم،
واقع، عیان، مغرور چون همیشه؛
من، آنچه که برای سال ها بوده ام، اکنون مرده است(به عزا نمی نشینم، خشنود و راضیم!)
تا خود را برهانم از شرّ آن اجساد خود،
اجسادی که برگشتم و بدان جا که آنان را شکل دادم نگریستم
تا گذر کنم، (آه زندگی، همواره زندگی) و اجسادم را براندازم.

#والت_ویتمن
#شعر_آمریکا
#بهرنگ_بهروزنیا
@poemot