فرهنگ فقط آن هنگام حقیقی و اصیل است که تلویحاً انتقادی هم باشد؛ و جامعه‌ای که این را فراموش کند ، مکافاتش را در نظریه‌پردازانی که می‌پروراند خواهد دید!
انتقاد ، عنصر ضروری فرهنگ است و خود دچار تناقض است: با همهٔ ناحقیقی بودنش ، باز هم حقیقی است ، همان‌قدر که فرهنگ ناحقیقی است. ناعادلانه بودن انتقاد در این نیست که بی‌رحمانه موشکافی و تحلیل می‌کند؛ که این بزرگترین فضیلت آن است! بلکه در این است که با تسلیم شدن به وضعیت موجود از پرسش‌های اصلی و به چون و چرا کشیدن فرهنگ طفره برود.
#تئودور_آدرنو
کتاب: انتقاد فرهنگی و جامعه
کانال مخفیگاه: @makhfigah_channel