محبوب من!
اگر در زندگیِ من نبودی
بانویی چون تو را خلق میکردم
که قامتاش چون شمشیر، زیبا و کشیده
و چشماناش چون آسمانِ تابستان، زلال باشد
صورتاش را روی برگ درختان نقش میزدم
و صدایش را بر برگ درختان
حک میکردم
موهایش را کشتزاری از ریحان،
کمرگاهاش را از شعر،
و لب و دهاناش را جامی عطرآگین
میساختم
و دستاناش را،
چونان کبوتری که آب را نوازش میکند
و ترسی از غرق شدن ندارد.
#نزار_قبانی