از شیب شب به صبح برآمد
خاموش ماند و با دل خونین
لبخند شد قصیدهی اردیبهشت را
در قاب قوس ماه
شیراز من!
اردیبهشتِ چشم به راه!
یاقوت سرخ سرخ ببار این بار
بر کوه و دشت نیل بپوشان
توفان بیا!
ببار و بباران
بر کُنج دنجِ مرگ
برسروها، صنوبرها
و سوسن و قناری
که بالهای سوختهی لبخند
بر اوج دار، سرو بلند بهارهاست
منصور ما
منصور ماه
منصور اوجهای تماشا
منصور ابر و هقهق و دیدار
در چارسوق یاد
امروز سوگوارِ بهارم...
#منصور_اوجی
شاعر ابرها و پرنیان و زخمها، در اردیبهشت، در نجوای بهارنارنجها و سوسنها و سروها ، به جاودانگی پیوست...
یادش گرامی باد.
#شاهرخ_تندروصالح