باد است و جاری تا کرانها
تو ماندهای با خاطراتِ یک دلِ لرزان
یک روحِ سرگردان
او رفته با هر خواه و ناخواهَش
(پرهای بالش ابر را پیمانه میگیرند)
برخیز ازین رؤیای جانکاهَش
پایان دو سیلاب است
بگذارش از سر بگذرد
بگذار و بگذر
آغاز شو
با نغمهای دیگر.
۱۴ مرداد ۱۳۹۵
t.me/mohsensalahirad