آسمان دلت/ مهدی عاطف‌راد
تو نیستی تنها
تو نیستی بی‌کس
یکی همیشه کنار تو هست، در همه‌جا
یکی که هم‌دل تست
یکی که با تو هم‌آوا سرود می‌خواند
و دوستت دارد
یکی که با تو در این فصل سرد هم‌راه است
و گرم می‌سازد
اجاق قلب تو را شعله‌ی صمیمیتش
یکی پر از پرواز
که قلب آبی‌اش از حس عشق سرشار است
و دستهای نوازشگرش پر از نرمی‌ست
یکی که آمده با چهره‌ای پر از لبخند
و در تبسم او موج می‌زند احساس
یکی که از شب تردید و ترس
گذشته بی‌پروا
یکی که آمده از شهر مهربانی‌ها
به سوی تو با گامهای آهنگین
و قلب عاشق او چشمه‌سار روشنی است
یکی که باخبر از راز پایداریهاست
و رمز همراهی
و روشن است دلش از فروغ آگاهی
یکی که با تو به نجواست در تمام دقایق
و حرف او این است:
اگر که آسمان دلت غرق ابر دلتنگی‌ست
مکن درنگ و ببار، ای یار!
که می‌پراکند از آسمان قلب تو باران
ملال‌خیزترین ابرهای گیتی را
و باز می‌شود آنگاه آسمان دلت
و می‌شود پر از آفاق آشیان دلت.
بگیر دستش را
به چشمهاش نگاه کن
به چشمهاش که از برق عشق سرشار است
و می‌درخشد در ژرفنای تاریکی
ستاره‌وار
ببین چگونه برای تو هست دل‌واپس
بگو به خود، ای یار:
تو نیستی تنها
تو نیستی بی‌کس.
