بی مبالغه باید اذعان کرد که پس از ابتهاج(ه.الف.سایه) بهمن صالحی، نامورترین شاعر گیلان زمین در روزگار ماست، و اگر انصاف باشد و تعارفات متداول را فراموش کنیم در طیفی از شعر ها درخشش و برجستگی بیش تری را در کارنامه دارد.»
«در طول چند دهه اخیر، به ویژه در دهه چهل و پنجاه هیچ یک از همگنان و همسالان او، و هیچ یک از پسینان و از پی آمدگانش- به رغم بهره وری برخی از حمایت ژورنالیسم مقتدر پایتخت و انزوا گرایی صالحی و بی نصیبی اش از روابط عمومی و خصوصی- در این میدان از او سبقت نگرفتند. آینده بر ما نامکشوف و نا پیداست، ای بسا شاعرانی دیگر افق های والاتری را فتح کنند.»
سطرهایی که از نظرتان گذشت، گوشه ای از درنگ عبدالرضا رضایی نیا، محقق ، مترجم، شاعر و ترانه سرای نام آشنای ادبیات ایران و گیلان، بر کارنامه مرحوم بهمن صالحی است که در مقدمه کتاب «میراث عاشقان» منتشر شده است. میراث عاشقان، گزینه اشعار آیینی بهمن صالحی به انتخاب و مقدمه عبدالرضا رضایی نیا است که توسط انتشارات سپیدرود در بهار 1391در قطع رقعی و 118 صفحه به طبع رسید.