شمس کسمائی / رابین

شمس کسمائی(1262-1340) در ردیف شاعرانی قرار می گیرد که قبل از نیما یوشیج شعر شکسته(نیمایی) سروده اند. افرادی مانند تقی رفعت و جعفر خامنه ای  .اما به جهت اختناق موجود در آن سال ها و بسته شدن نشریه "تجدد" فرصت جلوه گری مناسب را نیافتند یا شاید شعر آن ها در آن زمان فهمیده نشد. شمس زنی روشنفکر، فعال و جمعگرا بود و خانه اش محفل هنرمندان و اندیشمندان تبریز به شمار می آمد و اشعارش در نشریات مترقی آن دوران چاپ می شد. او را در سال 1340 در وادی السلام شهر قم به خاک سپردند.

زارعینِ گذشته ما بودیم

باز، ما را ست کِشت آینده

گاه گیرنده

گاه بخشنده

گاه مُظلم، گهی درخشنده

گرچه جمعیم و گر پراکنده

در طبیعت که هست پاینده

گر دمی محو

باز موجودیم


دکلمه شعری از شمس کسمائی