[برای هشتم مارچ (هفدهم اسفند)- روز جهانی زن]
زن زندگی می‌آفریند
با دستهای دلنوازش
می‌پروراند نسلهای تازه‌رس را
در دامن مهرش که زایاست
سرشار از گرمی مطبوع عطوفت
آکنده از نرمی دل‌چسب محبت.
آزادی‌اش میزان آزادی انسان است در هر سرزمینی
باشد اگر بی‌بهره از شادی آزادی
محبوس اگر باشد
در بند جان‌کاه جفاکاری و تبعیض
می‌پژمرد زن- این گل زیبا و شاداب گلستان جهان زندگانی
این هدیه‌ی سرشار از لطف و صفای گلشن گیتی
خاموش می‌گردد
این روشنایی چراغ تابناک مهربانی
و خشک می‌گردد
این چشمه‌ی همواره جوشان سخاوت
این بیشه‌ی سبز طراوت.