جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1402 3
- مهر 1402 10
- خرداد 1402 1
- اسفند 1401 1
- بهمن 1401 17
- آذر 1401 25
- آبان 1401 1
- خرداد 1401 10
- فروردین 1401 28
- اسفند 1400 3
- بهمن 1400 25
- دی 1400 16
- شهریور 1400 24
- مرداد 1400 16
- تیر 1400 4
- خرداد 1400 14
- اردیبهشت 1400 2
- فروردین 1400 5
- اسفند 1399 14
- بهمن 1399 11
- آذر 1399 1
- اردیبهشت 1399 4
- فروردین 1399 5
- اسفند 1398 7
- بهمن 1398 23
- دی 1398 38
- آذر 1398 39
- آبان 1398 29
- مهر 1398 43
- شهریور 1398 28
- مرداد 1398 42
- تیر 1398 27
- خرداد 1398 20
- اردیبهشت 1398 47
- فروردین 1398 33
- اسفند 1397 32
- بهمن 1397 47
- دی 1397 33
- آذر 1397 39
- آبان 1397 21
- مهر 1397 27
- شهریور 1397 25
- مرداد 1397 27
- تیر 1397 26
- خرداد 1397 23
- اردیبهشت 1397 26
- فروردین 1397 43
- مهر 1396 1
- تیر 1396 1
- فروردین 1396 1
- اسفند 1395 3
- بهمن 1395 5
- دی 1395 3
- آذر 1395 3
- آبان 1395 2
- مهر 1395 2
- شهریور 1395 2
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 3
- اسفند 1394 2
- بهمن 1394 3
- دی 1394 19
- آذر 1394 21
- آبان 1394 15
- مهر 1394 7
- شهریور 1394 8
- مرداد 1394 19
- تیر 1394 20
- خرداد 1394 1
جستجو
آمار : 226997 بازدید
Powered by Blogsky
صخره (۵) / محسن صلاحی راد
دریا و آسمانش
امواج شادمانش
بی حسرتِ زمانش ...
هرچند
گاهی برای صخره دلش تنگ می‌شود
رو می‌نهد به‌ساحل و آن‌گاه، یک‌صدا،
آهنگ می‌شود
می‌خواند و به‌غم
شن‌های پای او را، آرام، می‌نوازد
و جان صخره را
با هر نوای نازک و نم‌دار می‌گدازد ...
اما
در صخره هیچ پنجره‌ای نیست
در سینه‌اش که خارهٔ توخالی‌ست
انگار هیچ خاطره‌ای نیست ...
خاموش و نرم‌نرم
پس می‌رود دوباره به‌آزرم
دریا و آسمانش
امواج بی‌امانش
با حسرتِ زمانش.
۱۰ مهر ۱۳۹۳
پنج‌شنبه 17 تیر 1400 ساعت 19:33