همین / سید مرتضی معراجی
تصویر تلخ خاطراتی وهم آلود
هرشب هر آنچه ماند از روزم همین بود
روزم ولی ... تکرار راهی در خیابان
از خانه ای تا این اتاق تنگ و محدود
کارم ... نشستن در سکوت چند دیوار
پشت دری با میله هایی سرد مسدود
ذهنم ... کلافی مبهم و سر در گم و گنگ
رویای تلخ آرزویی روح فرسود
تنها همین ... یک آرزو یک حسرت و ... بس
یعنی درختی تَر، کز او برخاسته دود
هر چه گذشت از روزهای عمر دیدم
این زندگی چیزی بجز دردم نیفزود
موی سپید ؟... آه آینه می بینی ؟ ... آری
از دست رفتم چون همه من هم ... ولی زود ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
( سروده ای از سالهای دور
همراه با تابلویی از استاد محمود معراجی)
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد