ژولیو / یانیس ریتسوس /ترجمه/ فریدون فریاد
در میهن‌مان ما را تعقیب می‌کنند
چراکه میهن‌مان را بسیار دوست می‌داریم
چراکه این درختان زیتونِ کوچکِ همچون پیرزنانِ مهربان‌مان را
با چارقدهای خاکستری‌رنگ‌شان
و لبخند پرچین و چروک‌شان، دوست می‌داریم
چراکه تاکستان‌های رنج‌کشیده‌امان را با خشم‌شان
و با اندوه‌‌اشان دوست می‌داریم
این مرمرهای شکسته را که شب‌هنگام
آستانه‌ی خانه‌های فقیرانه‌امان را
و بیدارخوابی‌های‌مان را روشنایی می‌دهند
این درختان پرتقال را که فانوس‌های زردشان را
بر فراز جبین‌های خم‌شده برمی‌افروزند
این چنارها را که بر شانه‌های‌شان
خورشید و سال‌ها و تفنگ‌های دولول قدیمی را نگاه می‌دارند
و این دست‌های خاکی را که ناموس دنیا را در خود نگاه می‌دارند.
در تعقیب‌مان‌اند ژولیو
چونکه نمی‌خواهیم چکمه‌های بیگانه به خاک‌مان توهین کنند
چونکه نمی‌خواهیم ژولیو
میهن‌مان بیرون باشد از
آزادی
و
صلح...
@sherhaye_yavashaki
