شعر/ حسین جنتی

شعر شاید روزگاری فنِّ مردان بوده باشد

بر گلوی ظالمان چون تیغِ بُرّان بوده باشد

.

شعر شاید روزگاری دور، در مُلکِ خراسان،

با ابوالقاسم پیِ احیای ایران بوده باشد!

.

شعر شاید روزگاری در ردای حرفِ حقّی

همدمِ پیری به غُربتگاهِ یُمگان بوده باشد!

.

گاه شاید در میانِ تُرکتازی‌های دونان،

با گُمانِ مصلحت در لاکِ عرفان بوده باشد

.

یا میانِ دلبران در پوششِ باغ و گلستان،

شعر شاید در پیِ اصلاحِ انسان بوده باشد

.

گاه هم شاید به سعیِ شاعرانی سست عنصر،

تا کمر در خدمتِ دربار و سلطان بوده باشد!

.

خودفروشی شانِ انسان نیست،آری ای برادر!

کاش اما در ازای لقمه‌ای نان بوده باشد...

▪️

از میانِ شعرها،تاریخ این را می‌پسندد:

"شعرِ آزادی که با شاعر به زندان بوده باشد!"

#حسین_جنتی