آوازهای آویزان /پرویز خائفی

تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۲۱

آوازهای آویزان
شاعر: پرویز خائفی
ناشر: نوید شیراز، چاپ اول، ۱۳۹۳
۱۳۶صفحه، ۵۸۰۰ تومان


****

«آوازهای آویزان» چهاردهمین اثر شاعری‌ست از خطه شعرای بزرگ ایرانی حافظ و سعدی. سراینده این اثر پرویز خائفی، به سال ۱۳۱۵ در شیراز زاده شد و تحصیلات خود را تا لیسانس ادبیات در همین شهر گذراند و برای مدتی کار تدریس در مدارس شیراز را در پیش گرفت. سپس تهران آمده و فوق لیسانس خود را در رشته علوم اجتماعی دریافت کرد. در همین زمان مسئولیت تبلیغات و انتشارات کمیتهٔ پیکار با بی‌سوادی برعهده او گذاشته شد. او سپس در وزارت فرهنگ و هنر به مشغول خدمت شد و مدتی هم ریاست کتابخانه ملی فارس را عهده‌دار بود. خائفی همچنین سرپرست مرکز حافظ شناسی در آرامگاه حافظ نیز بوده و از سال ۱۳۲۹ با مطبوعات نیز همکاری داشته است.

اولین مجموعه شعر او با عنوان «حصار» در سال ۱۳۴۲ منتشر شد و توجهاتی را نیز به دنبال داشت. در همان ایام محمدرضا شفیعی کدکنی در نقدی بر این کتاب می‌نویسد: «حنجره‌ای تازه بعد از توللی در شیراز به صدا در آمده است.» از لحظه تا یقین، این خاک طربناک، باز آسمان آبی است؛ از جمله دیگر آثار اوست او همچنین پژوهش‌هایی در زمینه شعر کلاسیک و به‌خصوص حافظ منتشر کرده است.

خائفی معتقد است: «شعر در من زایشِ خود جوش بوده است با شناخت ادب پربار فارسی به این تجربه رسیده‌ام که نوآوری با پشتوانه شناخت عمیق این نوآوران عصر خود، می‌توان به آن گونه ابزار و سرمایه فرهنگی دست یافت که با شهامت به و جرأت به نواندیشی رسید.»

آوازهای آویزان در برگیرنده بیش از ۸۰ شعر از سروده‌های سال‌های اخیر خائفی‌ست که در گونه‌های مختلف جای می‌گیرد: از غزل، قصیده، شعر نو تا شعرهای سپید بی‌وزن و ... اشعار گرد آمده در کتاب حاضر در روال کارهای قبلی خائفی قرار دارد.

او در مقدمه این کتاب نوشته است: «شعر را هرگز در ژانر، قالب ساختاری توجیه نکرده‌ام، بلکه تشکل یک واحد واژگانی که برانگیزاننده حس تاثیر پذیرنده باشد شعر است. اینجاست که می‌توان غزل را هم بی‌آنکه به شکل کلامی آن توجه داشت، اگر کلیت آن یا تکه‌ای از آن برانگیزاننده باشد، در حوزه نامگذاری شعر جای داد.»