آرام
میوزد
از پشتِ شیشههای تُنُک
باد
انگشتهای گوشۀ اوج و
نشاطِ موج
در نیمههای یک تنِ آزاد
مرغانِ پاک و کوچکِ نیلی
بر رویِ سینههای بلورآبِ روبهرو
فوّاره میزنند
و میخندند
شیشه
به پای حوصلۀ تبگرفتهای
آرام
میخزد.
#محسن_صلاحیراد
کوچۀ کلارا، ۱۲ شهریور ۱۳۹۲