عیدانه / سالار عبدی

عید است ، نگاهی به نگاهم بخروشان

در کورۀ سرخ لبت ، اَنگور بجوشان 

ای ناز ترین ، حالتٍ زیباییِ ممکن

ای اوج ترین سمفونی ناز – خروشان

رَد می شوی از مولوی و سعدی و خیام

تا داغ شود کاسبی دست -  فروشان 

صد بار تو را گفته ام از  فتنه بپرهیز

هرگز نکنی تکیه به دیوار ، که موشان ...

پَستَند و حسودانه فقط چرب زبانند

این پشت سرت ، ناطق و پیش تو ، خموشان

ای روی – گُشاده که دلت وسعت دریاست

از دیدۀ این قوم دَغَل ، روی بپوشان

یک راز نو از چشمت عیان گشت به عالم

هر بار که پیغام رساندند سروشان

با عشق تو ، روز و شبِ شان در نَوَسان است

شاید که ببینند تو را پنجره - پوشان

از حسرت این بیت که شابیت غزل  هاست

یک نکته بر آن مَرمَر گوشَت   بنیوشان

از مجموعه غزل : سکانس آخر ، موسسه چاپ و نشر آثار برتر

#سالارعبدی 

کانال رسمی سالار عبدی

 https://telegram.me/abdiisalar