شکوه قله / سید مرتضی معراجی

‍ تمام ِکوه 

                          ستیغ و

                                           تمام ِ صخره

                                                                              ستیز

تمام ِ راه

             مِه آلود و تار و

                                 دودآمیز

تمام ِ این تن 

                 خسته

و راه ِ ما

              همه در وهم  و

                                 ابر و

                                         برفی گیج

بدون ِ خطّی  

               از جای ِ پای ِ

                                 رهپویی

ز هر طرف

                 همه جا

                          در غبار ِ بی سویی

نه آفتاب

            نه مهتاب

نه روز و شب پیدا

نه هیچ راهی را

                    هیچ کس نشان می داد

سکوت بود و

                  سکوت و

                              سکوت ...

                                                   امّا باز

شکوه ِ قلّه

               به پاهای ِ ما توان می داد    

                                                92/10/18

#معراجیـسیدمرتضی

 @walehane