معمار / محمد رضا راثی پور

باران نسیم ابر

دریا درخت صاعقه ، هریک

در دست پینه بسته ذهن من

خشتی ست

خشتی که با ملاط تخیل

وقتی که روی هم بگذارم

بالقوه می تواند باشد

یک شاهکار کامل معماری کلام

با این قیاس و صغری کبری

من سالهای سال

یک دست جام باده و یکدست زلف یار .‌‌..

ای وای من چه گفتم 

            تصحیح می کنم 

عینک به چشم و خط کش و نقاله در کنار 

ترسیم کرده ام

بسیار شاهکار 

بسیار کاخها که شکوه و جلالتش

پهلو زند به قصر مدائن

کم سو کند فروغ کرملین را

اما زمان اجرا

این نقشه های بی نقص

بر می خورد به ناظر لج بازی

تا با بهانه های کذایی که هر کدام

اسباب دور باطل کسب مجوز است

از بعد چند مرحله سگ دو زدن میان رئیس و مدیر کل

آلونکی بماند از آن قصر

من سالهای سال

معمار خانه های کج و معوجم هنوز

اردیبهشت ۹۸