.

.

فریدون کار / محمد رضا راثی پور

از شاعران دهه 30. که بیشتر در قالب چها رپاره فعال بود.اولین فعالیتهای خود را با کار در صفحه ادبی نشریه سپید و سیاه شروع کرد .*


این کیست که جویمش به تشویش

روزان و شبان بی قراری

خواهم به کنارش آرمیدن

زانروست که خوانمش به زاری


این کیست که قلب آرزو مند

پیوسته به راه اوست لرزان

جسمی به امید اوست زنده

چشمی به جفای اوست گریان


یکی از ویژگی های فریدون کار اهتمام در معرفی شاعران جوان بود که یکی از آنها فروغ فرخزاد بود.کاری فراتر از حد یک مسئول صفحه شعر یعنی معرفی و راهنمایی شاعران جوان و جواب دادن به نامه های آنها و وقت گذاشتن برای آنها و راهنمایی برای چاپ کتاب.

از این شاعر پیشگام یک مجموعه شعر به نام تلخ در سال 1332 منتشر شد که در زمان خود تازگی هایی داشت.دیگر کتابهای او :

آرزوی جنوب  1332

اشک و بوسه 1334

البته جناب شمس لنگرودی نظر مساعدی به شعرهای فریدون کار ندارد و او را شاعری محافظه کار در رفتار با زبان می داند.**به نظر شمس لنگرودی فریدون کار شاعری پر کار بود اما با قریحه نبود و هیچ اثر ماندگاری از او باقی نماند.

بیشتر اشعار فریدون کار در قالب چهار پاره است. در شعر دیرگاه می رسدم از در شاعر در قالب نیمایی شعری سروده است که در سطرهایی وزن شعر را بدرستی رعایت نکرده است .البته از نظر تصویر سازی نیز کار برجسته ای نیست:

هر دم ز چشم می پردم نقشی

نقشی چو سایه روشن شب لرزان

لیکن به در چو نکوبد کس

تلخی فزون شودم بر جان

شاید که باد می وزد از جنگل

یا روبهی به تمنای طعمه نهد گام

وندر سکوت خفته غم  آورد شاید


فریدون کار در شعرهایش تحت تاثیر فریدون توللی قرار گرفته و حتی در شعرشام یلدا  اشاره می کند:

دور آنجا که خفته مرغ سحر

راحت از غصه های بود و نبود

دور آنجا که آذرخش زمان

می درخشد ز ابرهای کبود



فریدون کار پس از مهاجرت به انگلستان و هنگامی که از عرصه روزنامه ها و مجلات بیرون رفت و شعری از وی چاپ نشد نامش به فراموشی گرایید.


اندر این غربت غم آلوده

کی توان راه عافیت پیمود

کی توان بود راحت از آلام

کی توان گونه ترا بوسید


گفته ای گر که من شوم عاشق

راحت از هر ملال می گردم

می شوم فارغ از غم و اندوه

راحت از هر خیال می گردم***


به اعتقاد محمد حقوقی خود  نفس خروج از جامعه هم زبان و انقطاع از محیط فرهنگی سهم زیادی در به تحلیل رفتن انرژی شاعری دارد که از ایران کوچ کردند و همچون گلچین گیلانی و حسن هنرمندی نتوانستند حتی آثاری در سطح آثار اولیه خود بیافرینند.****


منابع :

*  فریدون کار شاعری که الهه شعر را در وجودش کشت : دکتر علی بهزادی

 * *تاریخ تحلیلی شعر نو : شمس لنگرودی

***راهیان شعر نو : داریوش شاهین

**** شعر و شاعران : محمد حقوقی


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد