چهار خطی / میلاد عظیمی
نام #سیدعلی‌میرافضلی با «کندوکاو در تاریخ رباعی فارسی» پیوند خورده است. او شاعر است. پیوند عاطفی با شعر دارد. تتبعاتش در شعر فارسی ریشه در نیازی روحی دارد. میرافضلی ستون رباعی‌پژوهی و فرد اکمل در این حوزه است. در این موضوع متن چاپ کرده، مقاله نوشته، نقد نوشته، در ردیابی رگ و ریشه رباعیات موی به دونیم شکافته است. او از پیشاهنگان سفینه‌پژوهی در زمانه ماست. کتاب «رباعیات خیام در منابع کهن» او مهم‌ترین کتاب در خیام‌پژوهی است. کتاب «شاعران قدیم کرمان» او از نمونه‌های خیلی خوب و کامیاب بازسازی و تکمیل دیوان‌های کهن شعر فارسی است. همین اواخر کتاب گرامی «جنگ رباعی» او در جایزه کتاب سال بحق شایسته تقدیر شناخته شد. درباره برخی از مندرجات «جنگ رباعی» یادداشت‌هایی نوشتم که منتشر شده است. از مقالات و آثار او بسیار آموخته‌ام . اگر مقالات و یادداشت‌هایش (مثلاً تعلیقاتی که بر رحیق‌التحقیق مبارکشاه به تصحیح دکتر پورجوادی نوشته)، گرد آید و برای‌شان نمایه‌های دقیق تهیه شود، از منابع مهم رباعی‌شناسی و سفینه‌پژوهی خواهد بود.
یک امتیاز میرافضلی متمرکز بودن تحقیقاتش به «رباعی» است و دیگر همّت بلندش در مراجعه به منابع چاپی و خطی؛ انبوهی جُنگ و سفینه و تذکره و دیوان خطی دیده و یادداشت برداشته است آن هم در روزگارانی که نسخه خطی و کتاب مثل نقل و نبات در اینترنت ریخته نبود و تحقیق دشوار بود. امتیاز دیگرش فروتنی محققانه و آغوش بازش برای اصلاح و تکمیل نوشته‌هایش است.
یادم نرود بنویسم که یک کتاب عالی او «گوشه تماشا»ست که درباره رباعی معاصر است. نشان می‌دهد او با همان ژرف‌کاوی و عشقی که به رباعیات کهن پرداخته، رباعیات معاصران را هم دیده و خوانده و بررسی کرده است. قدر این کتاب متأسفانه آن‌چنان که بایسته است شناخته نشده است.
"کتاب چهارخطی" مجموعه‌ای است از یادداشت‌هایی که میرافضلی در کانال تلگرامی چهارخطی نوشته است. کتابی خوش‌دست و خوش‌چاپ و خوش‌مضمون وخوش‌خوان. کتابی خوش درباره آفاق گسترده رباعی فارسی از قدیم تا روزگار ما. سرشار از مطالب تازه و آموزنده. مندرجات کتاب به نسبت یادداشت‌های کانال، در مواردی تهذیب و تکمیل شده است. "کتاب چهارخطی" خوانی گسترده و رنگارنگ است. محققانه است. نگاهی به فهرست منابع نشانگر غور و عمق پژوهش مؤلف است اما تحقیقِ این مرد محققِ فروتنِ کاردان، مثل میخ در چشم‌وچار خواننده فرونمی‌رود. آن‌قدر اعتماد به نفس دارد که نخواهد خواننده را با «ارجاعات و کتابشناسی‌های تزئینی» (تعبیر از استاد شفیعی کدکنی است) مرعوب و منکوب کند. نوشته میرافضلی مستند است و موجز. خودش نوشته که اقتضای پست‌های تلگرامی اختصار است. حق با اوست. به جز ابتکار و تحقیق و استناد به مآخذ معتبر،کوشیده شیرین و خوشایند بنویسد تا همگان بتوانند از تنوع مضامین و نکته‌سنجی‌های تیزبینانه و نثر روشن و دلپسند این یادداشت‌ها حظ و لذت ببرند. نقدها و نکته‌هایی که در کار کرده برای شاعران و منتقدان سودمند است.
"کتاب چهارخطی" را باید خواند تا در این وانفسا به برکت شعر فارسی لمحه‌ای حال خوش داشت.
