ویرانی در دو پرده / محسن الوانساز

پرده اول 

کتاب صابر ابر درباره صد مادربزرگ از نقاط مختلف کشور و روایت زندگی آنها که در ۴۷۰ صفحه با قیمت ۳۰۰ هزار تومان منتشر شده است. اگر به هنر جهان سوم نیک بنگریم نکته ای شگفت انگیز را کشف خواهیم کرد این که هنرمندان جهان سوم با روایت مصیبت های زندگی مردم ، مشهور و پولدار می شوند زیرا مردم آنها را از جنس خود می پندارند و گمان می برند اینها روایتگر رنج مردم هستند حال آنکه هر چیزی که این شیادان تولید می کنند در راستای تحقق منافع شخصی خودشان است. در این وانفسای بحران اقتصادی و حذف هرچه به جز نان از سبد کالای خانواده چه کسی استطاعت خرید چرندیات یک شبه هنرمند را به قیمت ده روز از زندگی یک کارگر دارد؟! 

پرده دوم 

نمایشگاه نقاشی تهمینه میلانی با عنوان فیلم هایی که نساختم بخوانید تپه هایی که آباد نکردم با سرقت یک نقاشی از یک هنرمند خارجی جنجال آفرید. 

این که چرا وضعیت هنر ، ادبیات و اندیشه در ایران رو به ویرانیست؟ با همین دو نمونه قابل درک است فیلمسازی که پنجاه سال است فیلم می سازد و آثار بزرگ جهان را به بهانه اقتباس تکه پاره می کند ، شاعری که ترجمه های انجام شده را تحت عنوان "باز ترجمه"  به بازار روانه می کند. سارقی که مسئول بررسی شعر در یک نشر معتبر است و آثار ارسالی را به نام خودش چاپ می کند. بازیگری که از صبح به بهانه حمایت از مردم راجع به هر چیزی که در دایره دانشش نیست در توئیتر و اینستاگرام ذرت پرت می کند. خواننده ای که خواننده نیست و لب می زند ناشری که انبوه سازی می کند. خلاصه در این شهر قصه :

 اسبه عصاری می کرد ، خره خراطی می کرد

سگه قصابی می کرد ، گربه بقالی می کرد ، شتر نمد مالی می کرد

موشه ماسوره می کرد ، بچه موش ناله می کرد

پشه رقاصی می کرد ، کارتونو بند بازی می کرد ، مگسه زناشویی می کرد

شاخانم شولا می بافت ، پاخانم کوفته می پخت ، شپشه شفته می پخت

میمونه پشتک می زد ، کل ماسو داریه می زد ،کت کسن حلوا می داد

سگه با عشوه و ناز می گفت که من چکار کنم

به ابزورد بپیوندید 

@Absurdmindsmedia 

الوان ساز در اینستاگرام: 

https://www.instagram.com/mohsen.alvansaz