کوبا / ناصر ندیمی
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﯼ ﺍﺕ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﻨﻢ
ﺍﺯ ﻻﺑﻼﯼ ﻫﺮ ﻧﻔﺴﻢ؛ﺩﺭﺩﺳﺮ ﺑﻜﺶ
ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﻣﺰﺍﺭﻉ ﻛﻮﺑﺎﺳﺖ، ...
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ،
ﻓﻨﺠﺎﻥ ﻓﺎﻝ ﻗﻬﻮﻩ ﯼ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺗﻮ ﺳﺮ ﺑﻜﺶ
**
ﻛﻮﺑﺎ،
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺮﺧﻮﺵ ﺳﻴﮕﺎﺭ ﻳﺎ ﺷﻜﺮ
ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﯼ ﺍﺵ ﻣﺜﻞ ﺷﻌﺮ ﻧﻮ
ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻠﺦ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﯼ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ
ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﻫﺎﯼ ﺩﻡ ﻧﻜﺸﻴﺪﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ !
***
ﺳﺮﺳﺒﺰﯼ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻣﺰﺧﺮﻑ ﺍﺳﺖ
ﻳﺎ ﺳﺮﺩﯼ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﯼ ﺯﻧﻬﺎﯼ ﺍﺳﺘﻮﻧﯽ
ﺍﺻﻠﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺁﺑﯽ ﺩﺭﻳﺎﯼ ﺑﺎﻟﺘﻴﮏ
ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﯼ ﺧﻮﺩ ،
ﭼﻪ ﻣﯽ ﻛﻨﯽ؟ !
****
ﻣﻦ ﺧﺎﻭﺭﯼ/ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺍﯼ/ ﺍﻡ،ﻣﻨﻔﺠﺮ ﺷﺪﻩ
ﺩﺳﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻟﻤﺲ ﺳﻘﻮﻃﻢ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﻳﮏ ﺷﺐ ﺩﻓﺎﻉ ﻧﺤﺲ ﻣﻘﺪﺱ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ
ﺟﻨﮕﯽ ﻛﻪ ﺧﻮﻥ ﺷﻬﺮ ﻣﺮﺍ ﺳﺮﻛﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ
*****
ﺍﺻﻠﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﯼ ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ ﺗﻮ
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ،ﺷﻬﺮ ﻣﺮﺍ ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺯﺧﻤﯽ ﺍﻡ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﻓﻜﺮ ﻣﯽ ﻛﻨﻢ
ﭘﺎﯼ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ
******
ﻛﻮﺑﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﺍﻭﻝ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﻣﺎﻝ ﺗﻮ
ﺳﻴﮕﺎﺭ ﻳﺎ ﺷﻜﺮ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﺯ ﺑﻐﻠﻢ ﺩﻭﺭ ﺗﺮ ﺷﻮﯼ
ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
*******
ﺍﺻﻠﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺍﺯ ﺑﻐﻠﻢ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺷﻮﯼ
ﺍﺻﻠﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ،ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻣﺰﺧﺮﻑ ﺍﺳﺖ
ﻣﻦ ﺧﺎﻭﺭﯼ/ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺍﯼ/ ﺍﻡ،ﺩﺭﺑﺪﺭ ﺗﺮﻳﻦ
ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺳﺮﺍﭘﺎ ﻣﺰﺧﺮﻑ ﺍﺳﺖ
********
ﻣﻦ ﻓﺤﺶ ﻣﻲ ﺩﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﺮﻭﺭﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﻫﺪﻑ
ﺣﺎﻟﯽ ﻛﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﻱ ﻣﺮﺍ ﻣُﺸﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ
ﺑﺎ ﭘﻮﻝ ﻧﻔﺖ ﺷﻜﻞ ﺟﻬﺎﻧﻢ ﻋﻮﺽ ﺷﺪﻩ
ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺳﻔﺮﻩ ﺑﻪ ﻧﺎﻥ ﭘُﺸﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ
*********
ﺍﻳﻦ ﺳﮓ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﭘﺎﺭﺱ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺤﺲ ﺳﮕﯽ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻦ
ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ،ﻛﺠﺎ ﺧﺎﮎ ﺑﺮ ﺳﺮﯼ !
ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ! ﺳﻮﺍﺣﻞ ﺯﻳﺒﺎﯼ ﺑﺎﺭﺳﻠﻮﻥ
**********
ﺑﯽ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺩﺭﺩ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺍﻡ
ﺳﻴﮕﺎﺭ ﻣﻲ ﻛﺸﻢ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭﺩ ﻛﻢ ﻛﻨﻢ
ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎﯼ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﯼ ﺍﺕ،ﺷﻌﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻗﻬﻮﻩ ﺩﻡ ﻛﻨﻢ
#ناصر_ندیمی
انتشار آثار سوخته با شعرهای یواشکی
@sherhaye_yavashaki
