سیروس نوذری در زادروز 64سالگیاش با گله از اوضاع نشر و کتاب میگوید: مؤلفان هیچ ثمری نمیبرند، به همین دلیل من دیگر کتاب نوشتن را رها کردهام. تا کی بنویسم و نوشتههایم را یک گوشه بگذارم؟
این شاعر و پژوهشگر در گفتوگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: کتابهایم چاپ نشدهاند. وقتی کتابها چاپ نمیشوند، انگار ما کاری نکردهایم. من به آینده هم خوشبین نیستم. فکر نمیکنم تغییری به وجود بیاید. اگر هم تغییری ایجاد شود، این تغییر بسیار اندک است؛ چون باید پیش از تغییر، علائمی ظاهر شود، اما ما علائمی نمیبینیم، بهجز حرفهایی که گفته میشود.
او افزود: دولت جدید به هیچ عنوان نمیتواند ممیزی را بردارد. گروهی که بر سر کار آمدهاند، آنقدر قدرت ندارند که کار اساسی انجام دهند و به نظر هم نمیرسد که بخواهند تغییری ایجاد کنند. ما از پشت پرده خبر نداریم و نمیدانیم که صفآرایی واقعی چیست؛ به همین دلیل قضاوت کردن درباره آینده بسیار سخت است. اما به هر حال تجربه سالهای اخیر مرا وادار میکند که خوشبین نباشم. امیدوارم من اشتباه کنم، شرایط تغییر کند و کتابها منتشر شوند.
نوذری همچنین عنوان کرد: ناشران ما خود مثل سرمایهداران بزرگ زندگی میکنند و از نظر معیشتی هیچ مشکلی ندارند. مشکل آنها این است که نمیتوانند مال بیشتری بیندوزند. این مشکل را هم با چاپ کتابهایی مثل مثنوی مولانا، شاهنامه، دیوان حافظ و... حل میکنند. در این میان، مؤلفان دچار مشکل میشوند و هیچ ثمری نمیبرند. به همین دلیل من دیگر کتاب نوشتن را رها کردهام. تا کی بنویسم و نوشتههایم را یک گوشه بگذارم؟
او در ادامه افزود: در حال نوشتن کتابی درباره شعرهای نیما یوشیج بودم، اما فقط 40 - 50 صفحه نوشتم و رها کردم. شاید اول مهرماه که کمی سرم خلوت شد، دوباره کار را شروع کنم. من بازنشسته شدهام و توان و حوصله کارهای دیگر را هم ندارم. در خانه مینشینم. ناامید هم نیستم. هنوز شعر مینویسم. ذهنم فعال است، اما کارم بازخورد بیرونی ندارد. اگر کار کنیم و کارمان را عرضه نکنیم و در معرض قضاوت جامعه قرار ندهیم، انگار کاری نکردهایم. نوشتن ما نیمی از کار است؛ نیم دیگر کار برعهده دولت، ناشران، مخاطبان و... است. این مجموعه باید در کنار هم فعالیت کنند.
نوذری همچنین گفت: من این روزها نه روزنامه میخوانم و نه اخبار گوش میدهم. تا آنجا که میتوانم، خود را در معرض سیاست قرار نمیدهم. اخبار را از دیگران میشنوم. شنیدهام که گفتهاند میخواهیم دریاچه ارومیه را بازسازی کنیم. من این حرفها را نمیفهمم. خشک شدن دریاچه ارومیه را میبینم؛ نه این حرفها را. گوش من از این حرفها پر است. هروقت دریاچه ارومیه پر از آب شد، میگویم دستتان درد نکند. قضاوت من بر اساس عینیت است. فعلا تغییراتی رخ داده، اما این اتفاقها در سطح هستند؛ نه در عمق. قضاوت درباره اینکه حاصل این تغییرات چیست، زمان میخواهد. بهتر است زود قضاوت نکنیم. قضاوتهای صریح من هم بر اساس تجربهای است که در این سالها داشتهام.
به گزارش ایسنا، سیروس نوذری دوم شهریورماه 1328 در تهران به دنیا آمده و از سال 1353 ساکن شیراز است. «کوتهسرایی» (سیری در شعر کوتاه معاصر) (انتشارات ققنوس)، «هایکونویسی» (انتشارات نگاه)، «دربارهی هایکو» (انتشارات نوید شیراز) و مجموعه شعر «مکالمات» (انتشارات شاسوسا) از جمله آثار منتشرشده این شاعر و پژوهشگرند.