با آغاز فصل زمستان امسال "سیولیشه" چهارساله می‌شود و ورود به پنجمین سال زندگی پربارش را جشن می‌گیرد. چهار سال پیش، در دی ماه سال نود و یک، با همت و تلاش تحسین‌انگیز دوست ارجمندم، آقای محمدرضا راثی‌پور، چراغ عمر "سیولیشه" روشن شد و سیولیشه‌ی نوزاد به عنوان یک ماه‌نامه‌ی اینترنتی در حوزه‌ی شعر نیمایی شروع به فعالیت کرد. در واقع "سیولیشه" ادامه‌دهنده‌ی راه "دینگ‌دانگ" بود که نخستین مجله‌ی اینترنتی شعر نیمایی بود و مدت چهارسال و چند ماه در فضای مجازی منتشر شده بود. بعد از این‌که "دینگ‌دانگ" در بهار سال نود و یک بنا به دلایلی فعالیتش را متوقف کرد، "سیولیشه" به عنوان پی‌گیرنده‌ی راهش، به ابتکار آقای راثی‌پور گرامی، از دی ماه سال نود و یک شروع به انتشار کرد و تا کنون چهل و هشت شماره از آن در فضای مجازی منتشر شده است.
"سیولیشه" در این چهارسال روشن‌نگهدارنده‌ی چراغ شعر نیمایی بوده و با وجود تمام دشواریها و مانعهای فراوانی که بر سر راهش بوده، تمام تلاشش را کرده و از تمام وجودش مایه گذاشته تا این چراغ دل‌افروز ارجمند را به نیکوترین صورت روشن و پرتوافشان نگهدارد و الحق هم در این امر موفق بوده است. این تنها جایگاه در دنیای مجازی‌ست که خوانندگان و دلبستگان به شعر و ادبیات و به‌ویژه شعر نیمایی هر ماه، با انتشار شماره‌ی جدیدی از آن، چند شعر کوتاه و بلند نیمایی و نوشته‌هایی درباره‌ی نیما یوشیج و افکار و زندگی و شعرش و شعر نیمایی و شاعرانش می‌توانند بخوانند و از خواندنشان لذت ببرند و بیاموزند- جایگاهی که متأسفانه چند دهه است که در دنیای واقعی وجود ندارد.
"سیولیشه" اگرچه در مسیر حرکت خود فراز و نشیبها دیده و حرکتش ایراداتی قابل انتقاد داشته و ضعفها و کاستیهایی در کارش بوده که بر دست‌درکارانش پوشیده و پنهان نبوده و همواره متوجه آنها بوده‌اند و تمام سعیشان را برای برطرف کردن آنها کرده‌اند و آن‌جاهایی که موفق نشده‌اند به این علت بوده که توانشان این امکان را به آنها نمی‌داده- با این‌وجود همین‌که پیگیرانه به راهش ادامه داده و به طور منظم در نخستین روز هر ماه در دسترس خوانندگان بوده، و نظم و انضباطی تحسین‌انگیز بر کارش حاکم بوده شایسته‌ی قدردانی و ارج‌نهی فراوان است.
بر سر راه امروز و فردا و فرداهای "سیولیشه" به طور حتم مانع هاو سدها و بن‌بست‌های گوناگونی کمین کرده تا ما را دل‌سرد و نومید کند و از پیش‌رفت بازدارد. خیلی‌ها هستند که دوست ندارند این چراغ روشن و پرتوافشان باشد و هرچه از دستانشان برمی‌آید می‌کنند تا آن را خاموش کنند. ما اما نباید به دام ترفند آنان بیفتیم و اجازه دهیم تا چراغ شعر نیمایی خاموش و راهش تاریک شود.
هروقت که دشواریها و مانعهای دست‌وپاگیر در راه روشن نگهداشتن چراغ شعر نیمایی و کم‌التفاتی‌ها و قدرنشناسی‌ها و بی‌مهری‌ها و کم‌مخاطبی‌ها، ما را دل‌خسته و دل‌تنگ، و ابرهای سیاه تردید ذهنمان را تیره کرد، بیاییم به نیما یوشیج فکر کنیم که چطور یکه و تنها این چراغ را برافروخت و برای سالهای دراز یک‌تنه آن را روشن نگهداشت و مدام بر روشنی‌اش افزود و افزود و کم‌لطفی‌ها و سرزنش‌ها و ملامتها و طعنه‌ها و تمسخرها و توهین‌های مخالفان و معاندان شعرش و کارشکنیها و سنگ‌اندازی‌های کوردلان و کوردیدگانی که شعرش را "معر" و او را "ماعر" می‌خواندند کمترین خللی در اراده و عزم استوارش برای برپایی بنای شعر نیمایی و روشن‌نگهداشتن چراغ شعر نیمایی به وجود نیاورد، و با هم این شعر بسیار زیبا و گویا و وصف حال او را بخوانیم:
تا صبحدمان در این شب گرم
افروخته‌ام چراغ زیراک
می‌خواهم برکشم به‌جاتر
دیواری در سرای کوران.
بر ساخته‌ام نهاده کوری
انگشت که عیبهاست با آن
دارد به عتاب کور دیگر
پرسش که "چراست این؟ چرا آن؟"
وین‌گونه به خشت می‌نهم خشت
در خانه‌ی کوردیدگانی
تا از تَف آفتاب فردا
بنشانمشان به سایبانی.
افروخته‌ام چراغ از این‌رو
تا صبحدمان در این شب گرم
می‌خواهم برکشم به‌جاتر
دیواری در سرای کوران.
و در پایان، برای "سیولیشه" در آغاز پنجمین سال زندگی ادبی‌اش آرزوی موفقیت و پیش‌رفت و اعتلای روزافزون دارم و صمیمانه تولدش را خجسته باد می‌گویم: سیولیشه! چهار‌سالگی‌ات خجسته باد.
آقای راثی پور و دیگر همکاران سیولیشه
با درود به شما عزیزان.
چهارسالگی سیولیشه را به شما تبریک می گویم. امیدوارم پرباز تر و موفق تر از همیشه به پیش روید.
آقای راثی‌پور گرامی
درود بر شما و با آرزوی این‌که همیشه سلامت و شاد و موفق باشید و هیچ‌وقت خسته نباشید.
زحمت شما و همت و پیگیری‌تان در ادامه‌دادن خستگی‌ناپذیر راه انتشار "ْسیولیشه" شایسته‌ی قدردانی و ارج‌نهی است و صادقانه بگویم به من هم انگیزه می‌دهد برای همراهی و شور و شوق برای نوشتن و سرودن.
به راهتان پیگیرانه و خستگی‌ناپذیر ادامه دهید و بکوشید تا ایرادها و ضعفها را برطرف کنید و بر قوتها بیفزایید. و مطمئن باشید که دوستداران شعر راستین و شعر نیمایی در کنارتان و همراهتان هستند و خوشوقت از کارتان و قدردان زحمتتان.
سلام و عرض ادب خدمت استاد عزیز
ممنون از تشویق و التفات شما
البته اگر یاری و مساعدت حضرتعالی و دیگر اساتید نبود قطعا بنده حقیر به تنهایی قادر به طی این راه نبودم.
همه ما ریزه خواران خوان نیما مدیون آن بزرگواریم که زیت وجود و فروغ عمرش را فدای روشن نگاه داشتن شعله آگاهی و روشن اندیشی کرد و هرچه در این کار مصروف داریم سزاست