.

.

میان این همه اندوه / مهدی عاطف‌راد

میان این همه اندوه  قلب ما با هم

به سوی وسعت لبخند اوج می‌گیرد

و در کرانه‌ی آفاق می‌کند پرواز.

 

در اوجها با هم

سرود می‌خوانیم

و در کرانه‌ی احساس می‌رویم به پیش

به سوی مشرق همواره تابناک رفاقت

به سوی چشمه‌ی جوشان مهرورزیدن.

 

طلوع کوکب پیوند در ترانه‌ی ما

و در نگاه فروزانمان ستاره‌ی عشق

و قلب عاشقمان زادگاه رؤیاها.

 

از این سیاهی دل‌گیر یأس می‌گذریم

و می‌کنیم عبور

نسیم‌وار از این خشکنای راکد رنج

به سوی چشمه‌ی نور

به دوردست سرور.

 

به سوی وسعت لبخند می‌گشاید بال

و در کرانه‌ی آفاق می‌کند پرواز

میان این همه اندوه قلب ما با هم.



نظرات 3 + ارسال نظر
توکل پنج‌شنبه 12 آذر 1394 ساعت 08:16

شعر عاشفانه و پر امیدی بود

زنده باشید

مهدی عاطف‌راد شنبه 7 آذر 1394 ساعت 06:27 http://www.atefrad.com

آقای راثی پور گرامی
درود و سپاس از لطفتان. مایه‌ی خوشوقتی من است که شعرم برایتان خوشایند بوده. شادکام باشید.

راثی پور سه‌شنبه 3 آذر 1394 ساعت 19:23

سلام استاد

لذت بردم از این همه زیبائی
وتصویر های صمیمی
و درون مایه امید بخش این شعر

تعبیر خشکنای راکد رنج هم برایم خیلی تازگی داشت و جالب بود

فکر می کنم یکی از بهترین شعرهائی بود که از شما خواندم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد