پائیزی/اوکتای سلامی

چقدر سرد وزیدی نسیم پائیزی

و هیچ فکر نکردی چه وحشت انگیزی

و هیچ فکر نکردی که با دم سردت

تمام برگ درختان به خاک می ریزی

صدای ناله این برگهای بی سامان

به یاد آوردم حمله های چنگیزی

منی که ذوق و نشاطم همین درختان بود

چگونه تاب بیارم چنین غم انگیزی

چگونه تاب بیارم در این هلاکت گاه

که مرگ را تو به این برگ ها در آمیزی

اگر مشیت پروردگاری است این کار

چرا به کاخ ستم کار در نیاویزی

لجام اسب سخن رفت از کفت (اوکتای)

بیا و کنترلش کن به ضرب مهمیزی