تبدیل غم به شعر- فکر بخردانه/ مهدی عاطف‌راد

تبدیل غم به شعر

□

وقتی که غم

در من زبانه می‌کشد و شعله می‌شود

وقتی که رنج

در موجهای درد مرا غرق می‌کند

من باز می‌کنم

آرام و نرم دفتر شعرم را

و در فضای منتظر آن

غمها و رنجهای درونم را

تقطیر می‌کنم

ترفیع می‌دهم

تبدیل می‌کنم به سرودی امیدبخش

از آن سرور و شور درون خلق می‌کنم

با آن به خود تسلی دل هدیه می‌دهم.

فکر بخردانه

□

نگاه می‌کنم به دوردست

به آسمان دل‌سیاه شامگاه

و فکر می‌کنم

در این مجال اندکی که مانده از مسیر عمر

در این دقایق بدون اعتبار بی‌دوام

چه کاری ارجمندتر ز مهربانی است؟

چه چیز دل‌نشین‌تر از رفاقت است؟

ستاره‌ای ز دوردست با تبسمی امیدآفرین به من نگاه می‌کند

و چشمک پر از محبتش به این نتیجه می‌رساندم

که بخردانه فکر کرده‌ام.