شعری از شارل بودلر / ترجمه آسیه حیدری

مست کنید ، مست ، تنها همین 

تا که درهم نشکند زمان ، شانه هایتان را 

مست ؟ مست چه ؟ شراب ، شعر  یا  تقوا ؟

تنها مست ،

گاهی بر پلکان کوشکی ، 

بر علف های سبز گودالکی 

در انزوای دلگیر اتاقی 

بیدار اگر شوید 

رنگ اگر ببازد مستی 

پس ، از باد بپرسید 

از ستاره 

از موج 

از پرنده  بپرسید 

از ساعت دیواری 

از هرچه دور می شود 

هرچه ترانه می خواند 

از هرکه سخن می گوید 

بپرسید 

بپرسید ساعت چند است .

و باد 

و موج و ستاره 

وپرنده و ساعت دیواری 

خواهند گفت 

وقت مستی است 

تا برده ی شهید زمان نباشید ،

مست ، 

تنها مست کنید .

هماره مست 

از شراب 

          شعر 

                تقوا 

انتخاب با شماست . 

#شارل_بودلر

 برگردان   #آسیه_حیدری_شاهی_سرایی 

@peyrang