جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1402 3
- مهر 1402 10
- خرداد 1402 1
- اسفند 1401 1
- بهمن 1401 17
- آذر 1401 25
- آبان 1401 1
- خرداد 1401 10
- فروردین 1401 28
- اسفند 1400 3
- بهمن 1400 25
- دی 1400 16
- شهریور 1400 24
- مرداد 1400 16
- تیر 1400 4
- خرداد 1400 14
- اردیبهشت 1400 2
- فروردین 1400 5
- اسفند 1399 14
- بهمن 1399 11
- آذر 1399 1
- اردیبهشت 1399 4
- فروردین 1399 5
- اسفند 1398 7
- بهمن 1398 23
- دی 1398 38
- آذر 1398 39
- آبان 1398 29
- مهر 1398 43
- شهریور 1398 28
- مرداد 1398 42
- تیر 1398 27
- خرداد 1398 20
- اردیبهشت 1398 47
- فروردین 1398 33
- اسفند 1397 32
- بهمن 1397 47
- دی 1397 33
- آذر 1397 39
- آبان 1397 21
- مهر 1397 27
- شهریور 1397 25
- مرداد 1397 27
- تیر 1397 26
- خرداد 1397 23
- اردیبهشت 1397 26
- فروردین 1397 43
- مهر 1396 1
- تیر 1396 1
- فروردین 1396 1
- اسفند 1395 3
- بهمن 1395 5
- دی 1395 3
- آذر 1395 3
- آبان 1395 2
- مهر 1395 2
- شهریور 1395 2
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 3
- اسفند 1394 2
- بهمن 1394 3
- دی 1394 19
- آذر 1394 21
- آبان 1394 15
- مهر 1394 7
- شهریور 1394 8
- مرداد 1394 19
- تیر 1394 20
- خرداد 1394 1
جستجو
آن کاشف فروتن/محمد رضا راثی پور
چندان که در ستایش زیبائیست
سر بر نداشته ست ز سجاده تا هنوز
وقتی یقین یافته بر دوش او نهاد*
بار رسالت ابدی را
با چشمهای انکار
از آفتاب گفت و از آغاز معجزه
آن کاشف فروتن
"در خود به جستجوئی پیگیر"
همت چنان گماشت که الماس آفرید
-الماسی از کرامت انسان-
در سالهای دشنه و دشمن
شعرش سروده و نسروده
بی خویشی همیشهء رندان را
جانی دوباره داد و ازآن گشت جاودان
وقتی که ایستاد و چراغی
افروخت در برابر تاریکی
الماسها سماجت او را نداشتند
و کوهها صلابت او را
آری زمین همیشه شبی بی ستاره ماند
از بس چو اختران همه یاران
از این غم مهیب فروریختند سرد
بعد از تو ای کبوتر فرخنده**
آیا دوباره مژدهء آغاز می رسد
با برگ سبز زیتون؟
باور نمی کنم
خاموشی تو خاتمهء شعر زندگیست
تبریزدوازدهم مرداد هفتاد و نه
*در جایجای شعر به تعبیرات شاملو اشاره شده است
**هنگام نشستن کشتی نوح به خشکی کبوتری فرستاده شد تا از وجود حیات خبر آورد و کبوتر با برگ سبز زیتون باز آمد
درود بر جناب راثی پور عزیز
دست مریزاد . شعر ارزنده و زیبایی بود . راستی جناب راثی پور من هنوز از سرنوشت شعرهایم بی خبر هستم و نمی دانم که شعرها را حذف کردید یا نه ؟ همانگونه که در زیر نوشته جناب عباس نژاد هم عرض کردم و بی گمان شما نیز خواهش بنده را خواهید پذیرفت اگر شعرها را برای شماره بعدی بگذارید بسیار شادمان تر خواهم شد. من اکنون نمی دانم که کجا هستند این شعرها و آیا کسی خوانده است و چیزی نوشته است یا نه... جز یک بار که توانستم پیدا کنم دیگر متوانستم . بهتر است که حذف بشوند شعرها .
ارادتمند شما / پیام سیستانی
مرسی. رثایی حماسی ، ساختمند و دلپذیر. هیچ چیز خارج از قاعده نیست در آن. تلخ چون باده دلپذیر چو غم.
سلام
والله شعر زیباست اما زبان زبان تقلیدی ست .
زمانی زیبا تر بود که زبان هم مال خودتان بود نه وام گرفته از احمد شاملو
سلام جناب راثی
مدتهاست شعر تازه ای از شما نشنیدم.
این شعر را دوست دارم برای اینکه استثنائا در این شعر به زبان شاملو بسیار نزدیک شدید.
معلوم می شود که بسیار تلاش کردید تا اقلا در این شعر از تاثیر اخوان رها شوید